ὅμως

ὅμως, Conj. (from ὁμῶς, with changed accent),

A all the same, nevertheless, used to limit whole clauses, once in Hom. (unless it is read in Od.11.565),

Σαρπήδοντι δ' ἄχος γένετο . . , ὅ. δ' οὐ λήθετο χάρμης Il.12.393

;

ὅ. πιθοῦ μοι S.OT1064

, cf. Ant.519 ; κοὐκ ἐπίδηλος ὅ. and yet not so as to be observed, Thgn.442 ;

νῦν δὲ ὅ. θαρρῶ Pl. Smp.193e

, etc. : freq. strengthd. by other words, ἀλλ' ὅ. but still, but for all that, Pi.P.1.85, Ar.V.1085, etc. ; ὅ. μήν ([dialect] Dor. μάν) Pi.P. 2.82, Pl.Plt.297d ;

ὅ. μέντοι Id.Cri.54d

;

ὅ. γε μήν Ar.Nu.631

, 822 ;

ὅ. γε μέντοι Id.V.1344

, Ra.61 : used elliptically, πάντως μὲν οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ' ὅ. (sc. οἰστέον) Id.Ach.956, cf. E.Hec.843, Ba.1027 (prob.).

II freq. in apodosi after καὶ εἰ ([etym.] κεἰ) or καὶ ἐάν ([etym.] κἄν),

κεἰ τὸ μηδὲν ἐξερῶ, φράσω δ' ὅ. S.Ant.234

, cf. A.Ch.933 ; but ὅ., though it belongs in sense to the apodosis, is freq. closely attached to the protasis, μέμνησ' Ὀρέστου, κεἰ θυραῖός ἐσθ' ὅ., i.e. κεἰ θ. ἐστι, ὅμως μέμνησο, ib.115 ; λέξον . . , κεἰ στένεις ὅ., i.e. κεἰ στένεις, ὅ. λέξον, Id.Pers.295 ;

κἂν ἄποπτος ᾖς ὅ., φώνημ' ἀκούω S.Aj.15

: sts. it even stands in the protasis,

ἐρημία με, κεἰ δίκαι' ὅ. λέγω, σμικρὸν τίθησι Id.OC957

;

ἐγὼ μὲν εἴην, κεἰ πέφυχ' ὅ. λάτρις, ἐν τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος E.Hel.728

.

2 the protasis is freq. replaced by a part.,

ὕστεροι ἀπικόμενοι ἱμείροντο ὅ. Hdt.6.120

; κλῦθί μου νοσῶν ὅ. (i. e. εἰ νοσεῖς ὅ. κλῦθι) S.Tr.1115 : strengthd.,

πιθοῦ, καίπερ οὐ στέργων ὅ. A. Th.712

;

ἱκνοῦμαι, καὶ γυνή περ οὖσ' ὅ. E.Or.680

;

τάδ' ἔρδω, καὶ τύραννος ὢν ὅ. S.OC851

;

ἐρήσομαι δέ, καὶ κακῶς πάσχουσ' ὅ. E.Med.280

: sts. it precedes, τόλμα . . , ὅ. ἄτλητα πεπονθώς, for καίπερ πεπονθώς, ὅ. τόλμα, Thgn.1029 : in Prose,

οἱ δὲ . . ὅ. ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον Hdt.8.74

;

οἱ τετρακόσιοι . . ὅ. καὶ τεθορυβημένοι ξυνελέγοντο Th.8.93

, cf. Hdt.5.63, X.Cyr.8.2.21 : exceptionally,

ἡ ἰσομοιρία τῶν κακῶν, ἔχουσά τινα ὅμως . . κούφισιν, οὐδ' ὧς ῥᾳδία ἐδοξάζετο Th.7.75

.

3 where the protasis does not contain a verb, ἀπάλαμόν περ ὅ. (v.l. ὁμῶς)

ἐπὶ ἔργον ἐγείρει Hes.Op.20

;

βαρέα δ' οὖν ὅ. φράσον A.Th.810

;

κόλακι, δεινῷ θηρίῳ, ὅ. ἐπέμειξεν ἡ φύσις ἡδονήν Pl.Phdr.240b

.

III used to break off a speech, however . . , A.Eu.74 ; to refer to something previously said or to the general situation, after all, in spite of all, Th.1.105, 3.28,80,7.1.